شناسایی و بررسی پتانسیل ها و قابلیت های موجود زمین با تأکید بر توسعه میان افزا (مطالعه موردی: محلات شهر سردشت)

مقدمه و هدف پژوهش: در پی رشد شتابان جمعیت و ظهور تحولات جدید شهرنشینی در جهان، شاهد گسترش الگوهای توسعه ی شهری همانند گسترش افقی و پراکنده رویی هستیم که سبب شکل گیری حومه ها، تخریب اراضی کشاورزی و به فراموشی سپرده شدن بافت ها میانی و تهی شدن آن ها از درون شده است. این امر لزوم به کارگیری ظرفیت ها و پتانسیل های درونی و میانی شهر را ضروری می نماید. از این رو هدف این پژوهش، شناسایی و بررسی ظرفیت ها و پتانسیل های توسعه میان افزا در محلات شهر سردشت می باشد. روش پژوهش: نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و نرم افزار choice  expert به اولویت بندی و وزن دهی معیارها پرداخته شد و از سامانه اطلاعات جغرافیایی (gis) برای تولید و پردازش لایه ها استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش با 8 معیار و شاخص تأثیرگذار شامل تراکم جمعیتی، اراضی بایر و متروکه، اراضی قهوه ای، کیفیت ساختمان، طبقات ساختمان، عمر ساختمان، کاربری نظامی و گورستان، سطوح میان افزا شناسایی و مورد استفاده قرار گرفت. در پایان با جمع معیارها و زیر معیارها (لایه های) وزن دار به وسیله عملیات ریاضی مبادرت به تولید نقشه نهایی توسعه محلات سردشت و اولویت بندی آن ها شد. نتیجه­گیری: نقشه نهایی بیانگر آن است که محلات 3 و 8 با قرار گرفتن در اولویت های 1 و 2 دارای بیشترین پتانسیل توسعه میان افزا و محلات 5 و 9 در اولویت های آخری دارای کمترین ظرفیت جهت توسعه از درون (میان افزا) می باشند.